Telecom

Als een aanbieder mobiele telefoons aan consumenten verkoopt waarbij de klant niet in één keer de aanschafkosten voor het toestel betaalt, dan is sprake van kredietverlening waarop regels uit de Wet op het financieel toezicht (Wft) van toepassing zijn.

De telefoon is niet gratis, maar verdisconteerd in de abonnementsprijs. Gratis mag de aanbieder dus sowieso niet zeggen, dat is misleidend. Alle reclame-uitingen ten aanzien van telefoonkredieten dienen per 1-1-2017 in overeenstemming te zijn met de Beleidsregel informatieverstrekking. In principe staat hier een dubbeling met de informatieverplichtingen uit het BW (wet consumentenrechten en OHP). Dus, u mag niet misleiden en moet voor het sluiten van de overeenkomst alle essentiële informatie verstrekken, waaronder looptijd, totale prijs etc. Extra bepalingen ten aanzien van kredietverstrekking zijn:

• De afspraken over het telefoonkrediet dienen afzonderlijk te worden overeengekomen en gemeld. De toestelprijs en de kredietvoorwaarden dienen afzonderlijk benoemd te worden. Hierin moet melding worden gemaakt van de relevante kenmerken van het krediet, denk aan:

1. Kosten (rente, rentevorm).
2. Voorwaarden (om voor het krediet in aanmerking te komen, zoals de minimale looptijd).
3. Eventuele toetsing van de consument en de registratie van het krediet bij het Bureau Krediet Registratie of bij een credit scoring bedrijf.

• De informatie moet evenwichtig zijn, dat betekent dat zowel de voordelen als de nadelen en risico’s moeten worden benoemd.

Een vergunning is allereerst alleen nodig als je een aanbod doet waar een telefoon op afbetaling mee gemoed is. Leveranciers die dit aanbod doen onder het gezag van de telecomoperator (denk aan call centers) kunnen dit doen op de vergunning van de aanbieder.  Voor bemiddelaars geldt dat zij niet vergunning plichtig zijn als zij informeren over de verschillende abonnementen. Maar als zij gaan adviseren om op afbetaling te kopen wel.

De telecomaanbieder heeft de plicht de kredietwaardigheid van de consument te beoordelen op basis van toereikende informatie die is verkregen van de consument en, waar nodig, op basis van een raadpleging van gegevens over de schuldpositie van de consument bij een krediet > €250,-.