Ga naar de inhoud
21 februari 2019 • Nieuws

Waarom maken goede doelen zich niet druk over hun communicatiekanalen?

Ontluisterend was het! Het gemak waarmee het belang van het kanaal telemarketing voor de inkomsten van goede doelen (en andere organisaties) opzij werd gezet ten faveure van de beheersing van consumentenirritatie. Van de zes Kamerleden, die aan het Algemeen Overleg van de Tweede Kamercommissie Economische Zaken en Klimaat deelnamen, hadden er vijf geen enkel probleem mee dat Staatssecretaris Mona Keijzer, zonder enig gedegen onderzoek naar de effecten op de inkomsten voor goede doelen, de opt-in bij telemarketing doorvoert

vijfvoortwaalf

Kamerlid Moorlag van de PvdA probeerde nog even extra gas te geven door ook weer het bel-niet-aan-register op de kaart te zetten. Keijzer ging er nu niet in mee.

Misschien is het te wijten aan onderschatting, maar ik neem waar dat de goede doelen zich openlijk nog geen grote zorgen maken. Er wordt geen urgentie gevoeld denk ik, terwijl die er wel zou moeten zijn. “We hebben altijd straatwerving nog”……… zou dat het zijn? Of “we kunnen altijd nog onze bestaande donateurs bellen!”. Wat zou er met de inkomsten van goede doelen gebeuren, vraag ik me af, als er toestemming voor telemarketing nodig is, je nog maar een jaar mag bellen met vertrokken donateurs zonder toestemming en er een bel-niet-aan-register is? Klinkt dat alarmerend? Het is allerminst ondenkbaar.

Lees het hele artikel op de toekomst van fondsenwerving.


Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel?

Neem dan contact met ons op.